| این خرقه که من دارم در رهن شراب اولی | وین دفتر بی معنی غرق می ناب اولی | |
| چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم | در کنج خراباتی افتاده خراب اولی | |
| چون مصلحت اندیشی دور است ز درویشی | هم سینه پر از آتش هم دیده پر آب اولی | |
| من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت | این قصه اگر گویم با چنگ و رباب اولی | |
| تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زین دست | در سر هوس ساقی در دست شراب اولی | |
| از همچو تو دلداری دل برنکنم آری | چون تاب کشم باری زآن زلف به تاب اولی | |
| چون پیر شدی حافظ از میکده بیرون آی | رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی |
با پذیرفتن قوانین و شرایط شبکه کاوشگر نظر خود را درباره این غزل می نویسم: